دیوار چینی با هبلکس چسب هبلکس یا دیگر ملات ها
- مقدمه و کلیات
- ویژگیهای بلوک هبلکس
- مقایسه: چسب هبلکس در برابر ملاتهای سنتی
- مواد و ابزار لازم
- آمادهسازی و کنترل کیفیت بلوکها
- روش اجرای دیوار با چسب هبلکس
- درزها، تقویت و اتصالات
- عملکرد حرارتی و صوتی
- عملیات نهایی و پرداخت سطح
- هزینه، زمان اجرا و بهرهوری
- استانداردها و نکات ایمنی
- نتیجهگیری و پیشنهادات اجرایی
مقدمه و کلیات
بلوکهای هبلکس (AAC) یا بلوکهای بتنی سبک اتوکلاوی بهدلیل وزن کم، عایق حرارتی خوب و سهولت کار در ساخت و سازهای نوین محبوب شدهاند. انتخاب نوع ملات یا چسب مناسب برای دیوارچینی تأثیر زیادی بر سرعت اجرا، کیفیت درزها، اتلاف حرارتی و پایداری دیوار دارد.
ویژگیهای بلوک هبلکس
بلوک هبلکس مادهای سبک، با ساختار حفرهای یکنواخت و قابلیت برشپذیری مناسب است. این بلوکها مقاومت فشاری قابل قبول، ضریب هدایت حرارتی پایین و مقاومت صوتی مناسب را برای دیوارههای غیرسنگین فراهم میکنند.
از دیگر ویژگیها میتوان به سهولت اجرای تاسیسات، کاهش بار مرده سازه و صرفهجویی در زمان اشاره کرد. با این حال، توجه به نوع درز و اتصال بین بلوکها برای جلوگیری از پلهای حرارتی و شکستهای موضعی ضروری است.
مقایسه: چسب هبلکس در برابر ملاتهای سنتی
در عمل دو رویکرد رایج برای دیوارچینی هبلکس وجود دارد: استفاده از چسب مخصوص هبلکس (thin-bed adhesive) و یا استفاده از ملاتهای سنتی مثل ملات سیمان-ماسه. هر کدام مزایا و محدودیتهای خاص خود را دارند که در ادامه بررسی شده است.
| ویژگی | چسب هبلکس | ملات سیمان-ماسه | ملات گچ/کاهگل (در برخی اجراها) |
|---|---|---|---|
| ضخامت درز | حدود 1–3 میلیمتر (درز نازک) | معمولاً 8–15 میلیمتر | حدود 10–20 میلیمتر |
| سرعت اجرا | بسیار سریعتر (قابلیت نصب سریعتر و تراز بهتر) | کندتر (نیاز به ترازبندی و زمان گیرش) | کند و حساس به رطوبت |
| عملکرد حرارتی | بهتر (درز نازک، کاهش پل حرارتی) | کمی بدتر بهخاطر ضخامت ملات | متغیر و وابسته به اتصال صحیح |
| مصرف مواد | مصرف پکهای چسب مطابق سطح و ضخامت درز کمتر از ملات سنتی | مصرف سیمان و ماسه بیشتر | مصرف گچ یا خاک/کاه بیشتر |
| نیاز به مهارت | نیاز به آموزش برای پخش یکنواخت و درز نازک | نیاز به مهارت سنتی در ساخت ملات و تراز | نیاز به تجربه محلی زیاد |
توضیح تکمیلی در مورد چسبها
چسبهای مخصوص هبلکس معمولاً پایه سیمانی و اصلاحشده با پلیمر دارند و برای ایجاد درز نازک طراحی شدهاند. این چسبها هنگام اجرا باید به صورت خمیری یکنواخت روی سطح بلوک پخش شوند و امکان ایجاد اتصالی قوی و یکنواخت را فراهم کنند.
مواد و ابزار لازم
فهرست عمومی مواد و ابزار: بلوکهای هبلکس، کیسههای چسب هبلکس (یا سیمان و ماسه در صورت استفاده از ملات سنتی)، ماله استنادی، ماله شانهای برای پخش چسب، تراز، شاقول، اره مخصوص یا دستگاه برش، چکش پلاستیکی، سپراتور درز، سیم تقویتکننده در محلهای لازم و مصالح تقویتی در بازشوها.
استفاده از ابزار دقیق مانند تراز لیزری، شابلونهای نصب و میزکار ویژه میتواند کیفیت اجرا را بهطور چشمگیری افزایش دهد. همچنین تجهیزات حفاظت فردی مثل دستکش و ماسک گرد و غبار ضروری است.
آمادهسازی و کنترل کیفیت بلوکها
بلوکها باید از نظر هندسی بررسی شوند؛ لبههای معوج باید برش خورده یا تسطیح شوند تا درز نازک مناسب حاصل شود. کنترل جذب سطحی بلوک و رطوبت محیط نیز در کیفیت چسبندگی نقش دارد.
پیشنهاد میشود قبل از چسبکاری بلوکها با برس از گرد و غبار پاک شوند و در صورت نیاز سطح با آب اسپری سبک مرطوب شود؛ اما از اشباع کامل جلوگیری کنید زیرا رطوبت بیش از حد میتواند خواص چسب را تغییر دهد.
روش اجرای دیوار با چسب هبلکس
مراحل کلی اجرا با چسب هبلکس عبارتند از: آمادهسازی ملات چسب طبق دستور سازنده، اجرای ردیف زیرین بر روی فونداسیون یا کفی، قرار دادن بلوکها و اعمال نیروی تراز با چکش پلاستیکی، اجرای درزهای عمودی و افقی با ضخامت کنترلشده و بررسی تراز و شاقولی در هر ردیف.
توجه داشته باشید که در صورت وجود بازشوها (در و پنجره) و محل اتصال با سازههای باربر، باید از کلافهای فلزی و میلگردهای تقویتی استفاده شود و نکات جزئی نقشههای اجرایی و مهندسی سازه رعایت گردد.
مهم است که چسب در دمای توصیهشده توسط تولیدکننده مصرف شود و از اجرای چسب در شرایط یخبندان یا بارانی شدید خودداری شود. زمان کارپذیری مخلوط و نیز زمان گیرش اولیه باید مطابق برگه فنی باشد.
درزها، تقویت و اتصالات
در محلهای تقاطع با تیرها و بازشوها لازم است از شبکههای تقویتی و میلگردهای افقی و عمودی استفاده شود. همچنین اجرای درزهای قائم با چسب مناسب و در صورت نیاز نصب میخهای گالوانیزه یا بستهای مکانیکی برای افزایش پایداری توصیه میشود.
در دیوارهای باربر هبلکس حتماً دستورالعملهای سازهای و بارگذاری رعایت شود و از تبدیل دیوارهای هبلکس به عناصری که بارهای غیرقابل انتظار را تحمل میکنند، بدون بررسی سازهای خودداری گردد.
عملکرد حرارتی و صوتی
یکی از مزیتهای هبلکس، عایق حرارتی مناسب آن است؛ درزهای نازک با چسب هبلکس به کاهش پلهای حرارتی کمک میکنند و موجب ارتقای عملکرد حرارتی دیوار میشوند. در زمینه صوتی نیز هبلکس نسبت به مصالح سنگین عملکرد متفاوتی دارد که با افزودن لایههای جذب صوت یا روکشهای مناسب قابل بهبود است.
عملیات نهایی و پرداخت سطح
پس از تکمیل دیوار و زمان گیرش لازم، سطح را میتوان با انواع اندودها (اندود سیمانی، گچ، یا سیستمهای تکمیلی) پوشش داد. برای حفظ خواص حرارتی و ظاهری، توصیه میشود از اندودهای سبک و مطابق با دیتاشیت سازنده هبلکس استفاده شود.
در فضاهای مرطوب، اجرای لایههای آببندی مناسب و یا پوششهای مقاوم در برابر رطوبت ضروری است تا از جذب آب و کاهش دوام مصالح جلوگیری شود.
هزینه، زمان اجرا و بهرهوری
استفاده از چسب هبلکس معمولاً هزینه مصالح را در هر مترمربع کمی افزایش میدهد اما سرعت اجرا و کاهش نیروی انسانی و هزینههای تکمیلی (مثل اندود ضخیم) غالباً باعث صرفهجویی کلی در پروژه میشود. در پروژههای با زمان محدود، مزیت سرعت نصب بهطور چشمگیری ارزشمند است.
استانداردها و نکات ایمنی
رعایت استانداردهای محلی در خصوص بلوکهای AAC و ملاتها ضروری است. استفاده از تجهیزات حفاظت فردی، تخلیه و نگهداری مناسب بستههای چسب، و آموزش تیم اجرا برای جلوگیری از خطاهای نصب از ضروریات است.
| پارامتر | مقدار پیشنهادی/توضیح |
|---|---|
| ضخامت درز چسبی | 1–3 میلیمتر (بسته به محصول سازنده) |
| زمان کارپذیری چسب | مطابق برگه فنی، معمولاً چند ساعت و بسته به دما و رطوبت محیط |
| نیاز به آرماتور | در محلهای بازشو و دیوارهای باربر طبق محاسبات سازهای |
| کنترل تراز | بررسی با تراز و شاقول در هر ردیف ضروری است |
نتیجهگیری و پیشنهادات اجرایی
انتخاب بین چسب هبلکس و ملات سنتی به شرایط پروژه بستگی دارد: در پروژههایی که سرعت و عملکرد حرارتی اهمیت دارد، چسب هبلکس گزینه بهتری است؛ در مواردی که تغییرات سطح یا نیاز به ضخامت درز بیشتر وجود دارد، ملات سنتی ممکن است مناسبتر باشد.
برای کیفیت مطلوب اجرایی، همواره برگه فنی سازنده بلوک و چسب را مطالعه کنید، آموزش اجرایی تیم را جدی بگیرید و در موارد سازهای از محاسبات مهندسی بهرهمند شوید.
در پایان توصیه میشود پیش از انتخاب نهایی، نمونهای از دیوار در کارگاه ساخته و آزمونهای چسبندگی، تراز و عملکرد حرارتی انجام شود تا پارامترهای واقعی پروژه قابل سنجش باشند.
اگر هدف کاهش مصرف انرژی و افزایش سرعت اجرای دیوار است، استفاده از هبلکس به همراه چسب مخصوص یک راهکار کارآمد و رایج در صنعت ساخت و ساز مدرن است. با این حال، در پروژههای با شرایط ویژه باید نظر طراح و ناظر فنی لحاظ شود.
در نگهداری و تعمیرات آینده، در صورت نیاز به سوراخکاری برای تاسیسات، از ابزارهای مناسب برای جلوگیری از ترکخوردگی و آسیب به ساختار بلوک استفاده نمایید.
برای پروژههای با شرایط اقلیمی مرطوب یا مناطق با بارش زیاد، طراحی صحیح نما و جزئیات آببندی از جمله درزهای کناری و آستانهها اهمیت ویژهای دارد تا نفوذ آب به دیوار کاهش یابد.
نگهداری بستههای چسب در محیط خشک و دور از یخزدگی شرایط مواد را حفظ میکند؛ همچنین پیش از مصرف کیسهها را از نظر تاریخ تولید و سلامت بستهبندی بررسی کنید.
در پروژههای بزرگ اقتصادی، فراهم آوردن یک برنامه کنترل کیفیت شامل نمونهبرداری، اندازهگیری ضخامت درز و مقاومت پیوندی توصیه میشود تا از تکرار خطا و هزینههای تعمیر بعدی جلوگیری شود.
در نهایت توجه داشته باشید که هر محصول چسب دارای دستورالعمل خاص خود است؛ از مخلوطسازی تا مدت زمان نگهداری بازشده، بنابراین همواره دیتاشیت تولیدکننده را ملاک عمل قرار دهید.
توئیتر
فیس بوک
لینکدین